(küçüğü â, okunuşu şapkalı a), Türkçedeki yabancı kökenli (özellikle Arapça ve Farsça) sözcüklerin ve eklerin telâffuzunu Türkçeye uyarlamak için kullanılır.  harfiyle başlayan kelimeler de vardır: Âkif, Âdem, âlem, âmâ gibi. Şapkalı a genellikle l, k ve g, h ünsüzlerinden sonra kullanılır. Hâlâ, dergâh, rüzgâr, dükkân, kâgir, kâğıt, kâtip, kâr, kâse, kâtip, Mevlâ, hâl, mekân, meselâ, mübâlâğa, mükâfat, mülâkat, müptelâ, şelâle, yâr, istiklâl, Kâbe, duâ, emektâr, Hakkâri gibi. Uzun okunması gereken diğer ünlüler için kullanılmaz. (Anlam karmaşasını önleme durumları hariç, hakim-hâkim, alem-âlem) Fakat kalın okunması gereken k ve g harflerinden sonra gelen uzun a ^ imi almaz. Kasım (Bey), kanun vb.  harfi Türkçenin her yerinde egemen olmasına rağmen, resmî alfabede yer almaz.